ادامه تصاویر در ادامه مطلب ... ادامه مطلب ...
مستند Battle of the X-Planes (رقابت هواپیماهای نسل جدید) که در قالب سری تلویزیونی NOVA در سال 2003 از شبکه تلویزیونی PBS آمریکا پخش شده است ، رقابت دو شرکت بوئینگ و لاکهید مارتین بر سر تولید جدیدترین جت جنگنده ایالات متحده و در نهایت ساخت و عرضه F-35 Lightning را به نیروی هوایی آمریکا روایت می کند.
حجم:324.28
در سالگرد شکار پهپاد جاسوسی RQ170 توسط نیروهای مسلح کشورمان در شرق کشور، امروز شاهد به دام افتادن یک فروند پهپاد شناسایی آمریکایی از نوع Scan Eagle به دست نیروی دریایی سپاه در منطقه خلیج فارس بودیم.
این برای چندمین بار است که هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی اقدام به جمع آوری اطلاعات از مرزهای جمهوری اسلامی ایران کرده و هربار با مقابله نیروهای مسلح کشورمان مواجه میشوند.
پهپاد Scan Eagle در ابتدا یک هواپیمای بدون سرنشین کوچک و کم هزینه بود که توسط شرکت «اینسیتو» که یکی از شرکتهای تابعه بوئینگ است ساخته شد.
در آن زمان آمریکاییها اعلام کردند که این سامانه توانسته موشکهای اسکاد عراق را رهگیری و منهدم کند. همچنین از آن زمان سامانه پاتریوت پیشرفتهای چشمگیری داشته است.
سامانه پاتریوت با قابلیت جابهجایی آسان بهصورت کلی از چهار بخش اصلی تشکیل شده است: رادار، مرکز کنترل و ارتباطات رادیویی، پرتابکنندههای موشک و ژنراتورهای تأمین نیرو.
رادار مهمترین بخش سامانه است که تا شعاع ۱۰۰ کیلومتری هر جایگاه را رصد میکند و اطلاعات لازم را به مرکز کنترل میفرستد. مرکز کنترل که در واقع بخش نرمافزاری سامانه و قلب تپنده آن است بهصورت خودکار براساس اطلاعات بهدست آمده از اهداف، اقدام به صدور دستور به پرتابکننده موشک در زمان مناسب میکند.
موشکهای شلیکشده، به وسیله اطلاعات رادار و بخش نرمافزاری تا رسیدن به هدف هدایت میشوند. رادار در هر لحظه میتواند ۱۰۰هدف را ردگیری و اطلاعات هدایت ۹ موشک را ارسال کند.
هر پرتابکننده، 16 موشک PAC-3 آماده شلیک دارد و در هر جایگاه پنج تا هشت پرتابکننده میتواند قرار بگیرد که بهمعنای وجود حداقل ۸۰ موشک آماده شلیک در هر جایگاه است.
این سامانه خودکار است اما نیروی انسانی هم میتواند بهصورت دستی برای شلیک موشک یا هدف آن تصمیمگیری کند.
از پاتریوت یا MIM-104 بهعنوان یک سامانه دفاع موشکی یاد میشود اما نمیتوان فراموش کرد که این سامانه علاوه بر رهگیری و منهدم کردن موشکها قابلیت سرنگون کردن جنگندهها را هم دارد.
جایگاههای پاتریوت پس از بررسی و مکانیابی در نقاطی مستقر میشوند که بتوانند بیشترین پوششدهی را داشته باشند. بهطور معمول رادار هر جایگاه، شعاعی ۱۰۰ کیلومتری را تحت پوشش دارد و موشکهای این سامانه میتوانند به اهدافی تا ۱۶۰کیلومتر و ارتفاع ۸۰ هزار فوت برسند. ادامه مطلب ...