در میان تسلیحات و بمب های هدایت دقیق شاید بجرات بتوان تسلیحات هدایت
ماهواره ای چون JDAM را یکی از موثرترین و دقیق ترین (اگر موثرترین در نظر
نگیریم) بمب های ساخته شده در جهان دانست که با استفاده از سیستم های
ناوبری ماهواره ای چون GPS و GLONASS با دقت چند متر اهداف خود را مورد
انهدام قرار میدهند . با توسعه ی سامانه های ناوبری و موقعیت یابی ماهواره
ای در دهه ی 80 و 90 میلادی ، آمریکا و شوروی ارزش این سامانه ها در هدایت
تسلیحات دقیق را درک کرده و تقریبا همگام با آن ، شروع به ساخت و توسعه ی
سیستم های هدفیابی و هدایت بمب های ماهواره ای نمودند .
سامانه ی JDAM نتیجه ی تلاش امریکایی ها برای هوشمند سازی بمب ها با
استفاده از هدایت ماهواره ای بود اما همان زمان در سوی دیگر پرده ی آهنین ،
پروژه ی موسوم به Специализированная Вычислительная Подсистема-24 -
"زیرسیستم کامپیوتری تخصصی-24" جهت توسعه ی نسل دوم سامانه های هدفیابی و
هدایت ماهواره ای بمب های هوا به زمین که اختصارا SVP-24 نامیده میشود با
فروپاشی شوروی به حالت تعلیق در آمد ، اما اهمییت آن از یاد سران نظامی
روسی نرفت .
سامانه ی هدایت ماهواره ای SVP-24 در حقیقت برای جنگنده های تهاجمی Su-24
Fencer طراحی شده بود اما قابلیت نصب روی انواع جنگنده ها و بمب افکن ها را
داراست ، بازیابی قدرت روسیه و خصوصا احیای سامانه ی موقعیت یابی جهانی
GLONASS ، بار دیگر موضوع تسلیحات هدایت ماهواره ای در دستور کار قرار گرفت
. شرکت روسی "Гефест и Т" مسئول توسعه ی این سامانه در بلوک جدید ارتقا
فنسرها گردید ، سامانه ی SVP-24 در سال 2008 وارد خدمت شد و در سال 2009 و
در جریان رزمایش مشترک روسیه و بلاروس با کد Zapad-09 بار دیگر ظاهر شد .
روسها در این رزمایش علاوه بر Su-24M2 ها (کد Fencer-D) ، از مدل اصلاح شده
ی این سامانه (SVP-24-22) در بمب افکن های استراتژیک Tu-22M3 (کد
Backfire-C) نیز استفاده کرده بودند .
وظیفه ی اصلی این سیستم برقراری ارتباط و سازگاری با سیستم های ناوبری
ماهواره ای ، پردازش سیگنال های دریافتی از آنتن ماهواره ها ، هدفیابی
اتوماتیک و استفاده از لوپ اصلاح مسیر برای هدایت موشک و تبادل اطلاعات
Real time است که خصوصا قابلیت آخر این سیستم در رزمایش اخیر Zapad-09 مورد
استفاده قرار گرفت . یکی از مزیت های بزرگ این سیستم نسبت به دیگر متدهای
هدایت دقیق بمب ها مانند هدایت لیزری ، عدم تاثیر شرایط آب و هوایی در
عملکرد هدایت سیستم است .
کاکپیت جنگنده su-24m2
در حالت کلی موشک هدایت ماهواره ای مجهز به یک آنتن گیرنده ی امواج ماهواره
ای میباشد که مختصات موشک در هر لحظه را دریافت میکند ، اطلاعات مربوط به
نقطه ی هدف قبل از لانچ موشک توسط کامپیوتر SVP-24 به پردازنده ی موشک
انتقال یافته و در حافظه ی آن ذخیره میشود . لذا موشک صرفا در طول مسیر
نیاز به دریافت امواج ماهواره ای از طریق آنتن های خود دارد .
منابع : میلیتاری
http://www.janes.com...x?id=1065927830
http://vpk-news.ru/articles/7494
http://www.aviaport..../05/234003.html